تعلیم یاران در کار جنگ
خطبه 124-تعلیم یاران در كار جنگ
آموزش نظامی (تاكتیكهای رزم انفرادی)
زره پوشیده ها را در پیشاپیش لشگر قرار دهید، و آنها كه كلاه خود ندارند، در پشت سر قرار گیرند، دندانها را در نبرد روی هم بفشارید، كه تاثیر ضربت شمشیر را بر سر كمتر می كند، در برابر نیزه های دشمن، پیچ و خم به خود دهید كه نیزه ها را می لغزاند و كمتر به هدف اصابت می كند، چشمها را فرو خوابانید، كه بر دلیری شما می افزاید، و دل را آرام می كند، صداها را آهسته و خاموش سازید كه سستی را می زداید. پرچم لشگر را بالا دارید و پیرامون آن را خالی مگذارید و جز به دست دلاوران و مدافعان سرسخت خود نسپارید، زیرا آنان كه در حوادث سخت ایستادگی می كنند، از پرچمهای خود بهتر پاسداری می نمایند و آن را در دل لشگر نگاه می دارند، و از هر سو، از پیش و پس و اطراف، مراقب آن می باشند، نه از آن عقب می مانند كه تسلیم دشمن كنند و نه از آن پیشی می گیرند كه تنها رهایش سازند. هر كس باید برابر حریف خود بایستد و كار او را بسازد و به یاری برادر خود نیز بشتابد، و مبارزه با حریف خود را به برادر مسلمان خود وامگذارد كه او در برابر دو حریف، قرار گیرد، حریف خود، و حریف برادرش آموزش معنوی سربازان بخدا سوگند! ا
گر از شمشیر دنیا فرار كنید از شمشیر آخرت سالم نمی مانید، شما بزرگان عرب و شرافتمندان برجسته اید، در فرار از جنگ، خشم و غضب الهی و ذلت همیشگی و ننگ جاویدان قرار دارد، فراركننده بر عمر خود نمی افزاید. و بین خود و روز مرگش مانعی نخواهد كرد، كیست كه شتابان و با نشاط با جهاد خویش به سوی خدا حركت كند؟ چونان تشنه كامی كه به سوی آب می دود؟ بهشت در سایه نیزه های دلاوران است، امروز در هنگامه نبرد آنچه در دلها و سر زبانهاست آشكار می شود، به خدا سوگند! كه من به دیدار شامیان در میدان نبرد شیفته ترم تا آنان به بازگشت به خانه هاشان! كه انتظار می كشند. بار خدایا! اگر شامیان از حق روی گرداندند جمعشان را پراكنده، و در میانشان اختلاف و تفرقه بیفكن، و آنان را برای خطاكاریشان به هلاكت رسان. ضرورت جنگ بی امان برای شكست شامیان. همانا شامیان، بدون ضربت نیزه های پیاپی هرگز از جای خود خارج نشوند، ضرباتی كه بدنهایشان را سوراخ نماید، چنانكه وزش باد از این سو فرو شده بدان سو درآید، ضربتی كه كاسه سر را بپراكند، و استخوانهای بدن را خرد، و بازوها و پاها را قطع و به اطراف پخش كند، آنان دست برنمی دارند تا آنگاه كه دسته های لشگر پیاپی بر آن
ان حمله كنند و آنها را تیرباران نمایند، و سواران ما هجوم آورند، و صفهایشان را در هم شكنند، و لشگرهای عظیم، پشت سر لشگرهای انبوه، آنها را تا شهرهایشان عقب برانند، و تا اسبها سرزمینشان را كه روی در روی یكدیگر قرار دارد، و اطراف چراگاهایشان، و راههای آنان را، زیر سم بكوبند. (در پاسخ خوارج كه ماجرای حكمیت را نمی پذیرفتند)