آرزوی من است که در لابلای مناجات سحر،به دنبالش میگردم .برای قلب بیمار من چاره ای بیندیش….

اللهم عجل لولیک الفرج

از بچگی، هر وقت هر کاری خوبی میکردیم، بهمون میگفتن: خیر ببینی.

-خیر ببینی پسرم…
-خیر ببینی دخترم…
-خیر ببینی جوون…

وقتی صبح از خواب بیدار میشیم، به همدیگه میگیم:
صبح به خیر.

در طول روز به همدیگه میگیم:
روز به خیر.

شاید در طول روز، این کلمه رو چند بار تکرار کنیم، و برای همدیگه طلب خیر کنیم.

ولی واقعاً این “خیر"ی که همه در جستجوی اون هستند، و از خدا میخوان، چیه؟؟!

قران کریم می‌فرماید: همه انسان‌ها شدیداً در پی خیر هستند…
همه در جستجوی بهترین‌ها هستند…

إنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيد. (عادیات/۸)

انسان بسیار دوستدار خیر است.

ولی هر کس این خیر را در چیزی می‌بیند:

یکی در خانه‌ی خوب…!
یکی در ماشین خوب…!
یکی در شغل خوب…!
یکی در همسر و فرزندان خوب…!
و…

ولی واقعاً این خیرِ راستین چیست؟!

قرآن کریم می‌فرماید حضرت موسی وقتی خائف و ترسان از بین فرعونیان می‌گریخت، این جمله رو زمزمه می‌کرد:

ربِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیر. (قصص/۲۴)

پروردگارا! من به آنچه از خیر بر من نازل کنی محتاجم!

یعنی خدایا من نمیدونم خیرم در چیست… ولی اون بهترین رو که خیر من در آن است، بر من نازل کن…

خیلی از ماها، این آیه رو در قنوت نمازها میخونیم، و مدام از خدا طلب خیر می‌کنیم.
خیری که حتّی نمیدونیم چی هست.

فقط همین قدر میدونیم که اون چیزی که مردم فکر می‌کنند، نیست!

خُب
حالا میخوای بدونی خیرِ واقعی چیه؟!

یه آیه‌ در قرآن هست که بارها و بارها دیدیم و شنیدیم، ولی به راحتی از کنارش عبور کردیم.

خدا به صراحت این خیر رو در قرآنش به همگان معرفی کرده:

بقِيَّةُ اللهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ.

بقية الله، همان خیرِ شماست، اگر از اهل ایمان باشید!

این خیر که همه دنبالش هستند، چیزی نیست جز بقیه‌الله.
جز پدر مهربانم! امام‌ زمان

اون خیری که همه رهاش کردند، و به بهای اندکی فروختند!

#خیرِ_واقعی_یعنی_اهلبیت

در زیارت‌جامعه‌کبیره خطاب به اهلبیت میگوئیم:

انْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ اوَّلَهُ، وَ اصْلَهُ وَ فَرْعَهُ، وَ مَعْدِنَهُ وَ مَاْویهُ وَمُنْتَهاهُ.

هر جا صحبت از #خیر باشد، شما اهلبیت اوّل و آخر و اصل و فرع و معدن و جایگاه آن خیر هستید.

?غلامی کنار پادشاهی نشسته بود.

پادشاه خوابش می آمد، اما هر گاه چشمان خود را می بست تا بخوابد.

مگسی بر گونه او می نشست و پادشاه محکم به صورت خود می زد تا مگس را دور کند.

مدتی گذشت، پادشاه از غلامش پرسید:

«اه تومیدانی چرا خداوند مگس را آفریده است!!!؟»

غلام گفت:
«خداوند مگس را آفریده تا قدرتمندان بدانند بعضی وقت ها زورشان حتی به یک مگس هم نمی رسد.»

ز دست ما نیاید هیچ طاعت
همین ماییم و امّید شفاعت
شفاعت کن دری بگشای بر ما
گر این در بسته گردد وای بر ما

? قال الصادق(ع): «نُمجِّد ربَّنا، و نُصلّی علی نبیِّنا، و نشفَعُ لشیعتِنا فلایردُّنا ربُّنا؛
امام صادق(ع): ما پروردگارمان را تمجید می کنیم و بر پیامبرمان درود و سلام می فرستیم، و برای شیعیانمان شفاعت می کنیم، و خداوند نیز درخواست ما را ردّ نمی کند.»

? منبع:
(بحار الانوار، ج 8 ، ص 41)