​🔴 اهل بیت کسی را که به والدینش نیکی کند را دوست می دارند

عمار بن حيان گفت بحضرت صادق عليه السلام گفتم كه اسمعيل پسرم بمن نيكى مي كند حضرت فرمود من او را دوست ميداشتم اكنون محبتم زيادتر شد. 

پيغمبر اكرم (ص ) خواهرى #رضاعى داشت روزى همان خواهر برايشان وارد شد همينكه نظر پيغمبر بر او افتاد مسرور گرديد و رو انداز خود را براى او پهن كرد و او را بروى آن نشانيد با گشاده روئى و احترام بسويش توجه كرد و در صورت او ميخنديد تا از خدمت حضرت مرخص شد و رفت ، اتفاقا همانروز برادرش نيز آمد ولى حضرت رسول (ص ) آن نحو رفتاريكه با خواهرش نمودند با او انجام ندادند.

بعضى از صحابه عرض كردند يا رسول الله با خواهرش سلوكى كرديد كه با برادر آنرا بجا نياورديد با آنكه او مرد بود؟ (يعنى سزاوارتر بآن محبت بود) فرمود “علت زيادى احترام من اين بود كه آن دختر به پدر و مادر خويش نيكى ميكند.

📚منبع : منتهى الامال، ج ۲، ص ۳۲۴ و ج ۱۶ بحار.

​🔴 نتيجه ترك دعا براى پدر و مادر

شخصى به حضور على (عليه السلام) آمد و عرض كرد: (من خود را در معاش زندگى ، در تنگنا مى بينم ).

حضرت فرمودند: گويا با قلم گره خورده چيزى مى نويسى ؟

او عرض كرد: نه

امام فرمود: گويا با شانه شكسته ، (موى سر و صورتت ) را شانه مى كنى ؟

او عرض كرد: نه

امام فرمود: شايد جلوى شخص كه سنش از تو بيشتر است راه مى روى ؟

او عرض كرد: نه

امام فرمود: آيا بعد از فجر آغاز نماز صبح مى خوابى ؟

او عرض كرد: نه

امام فرمود: گويا دعا براى پدر ومادر را ترك مى كنى ؟

او عرض كرد: آرى اى امير مؤمنان 

امام فرمود: پدر و مادر را در دعا به ياد آور، زيرا من از رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) شنيدم كه مى فرمود: ترك الدعاء للوالدين يقطع الرزق دعا نكردن براى پدر و مادر، موجب قطع رزق و روزى مى گردد.

اينك توجه كنيد كه اگر ترك دعا براى پدر و مادر، اين چنين نتيجه شوم داشته باشد، آزار آنها چه نتيجه ای خواهد داشت .

​ویژگی های شخصیتی امام خمینی از دیدگاه علامه جعفری 

علامه محمدتقی جعفری اندیشمند بزرگ اسلامی در عصر حاضر و از شاگردان امام خمینی (س) بوده است، ایشان در خصوص امام سخنان بسیاری داشته اند، از جمله آن که چهار ویژگی شخصیت بنیان گذار جمهوری اسلامی را این گونه توصیف کرده اند: 

علاقه شدید به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) 

اهمیت نظم و اثر آن در زندگی امام

اسوه اقتدار شخصیت و نستوهی

سادگی و بی پیرایگی

علاقه به اهل بیت عصمت (ع) 

علامه جعفری (ره) علاقه امام خمینی (س) به اهل بیت را بسیار روشن و آشکار می داند و ایشان را مصداق بارز کسانی توصیف می کند که مشمول حدیث شریف «حزنون لحزننا و یفرحون لفرحنا» می شوند، در نگاه علامه امام خمینی علاقه ویژه ای به امام حسین علیه السلام داشتند که در کلمات ایشان واضح بود.

اهمیت نظم و اثر آن در زندگی امام

علامه جعفری زندگی امام خمینی (س) را بیانگر حکومت نظم و ترتیب می دانند، و تاکید می کنند که بارها از نزدیکان امام شنیده اند که امام در همه کارها به نظم و ترتیب مقید بودند.

اسوه اقتدار شخصیت و نستوهی

ایشان با اشاره به این گفته امام که می گویند: «من در عمرم جز از خدای متعال از کسی نترسیده ام» تاکید می کند که امام از قدرت شخصیتی با اهمیتی برخوردار بوده اند، و همین اقتدارشان موجب شده است که حوادث روزگار تزلزلی در شخصیت ایشان به وجود نیاورده است.

ایشان همچنین در مورد امام خمینی (س) معتقدند که ثبات روحی و قدرت شخصیتی امام که در اوج مرجعیت و مطرح بودن در ایشان دیده میشد، برای کسانی که قصد دارند در آینده در مقام مرجعیت ظاهر شوند، می تواند  هشداردهنده و نیز ارائه دهنده طریق باشد، چرا که در گذشته مراجع در تشیع همواره به این نکته توجه داشته اند. علامه معتقدند که مقام مرجعیت حرفه ای معمولی نیست که با فراگرفتن مقداری از اصول و قواعد هر کسی شایستگی تصدی آن را به دست آورد.

سادگی و بی پیرایگی

علامه جعفری تاکید می کنند که هیچ شخصیت رشد یافته ای در طول تاریخ سراغ ندارند که در صدد بوده باشد به وسیله تصنع در زندگی، تجسمی صحیح از شخصیت خود در دل های مردم نصب نمایند، استغنای ذات آدمی شخصیت را در مرتبه ای از رشد قرار می دهد که هرگز تن به آرایش خویشتن با پدیده های چشمگیر برای اهل دنیا نمی دهد. خنده طبیعی، گریه طبیعی، نگاه طبیعی، رفتار طبیعی، رویارویی ساده و ناب با انسان ها که بندگان خداوندی هستند، همه و همه کشف از استغنای شخصیت آدمی می نماید. این حالت روحی در امام (س) مورد اتفاق نظر همه کسانی بود که ایشان را دیده بودند

📚حکایت سرا

گویند شخصی ده خر داشت

روزی بر یکی از آنها سوار شد 

و خران خویش را شمرد،

چون آن را که سواربود شماره 

نمی کرد حساب درست در نمی آمد.

پیاده شد و شمار کرد.حساب درست

 و تمام بود.چندین بار در سواری

 و پیادگی شمارش را تکرار کرد.

عاقبت پیاده شد و گفت:سواری

به گم شدن یک خر نمی ارزد.

#علی_اکبر_دهخدا

​🔴 قسم حضرت عباست را باور کنم یا دم خروس را

ریشه این حکایت از کجا آمده؟

مردی خروسی داشت که به پشت بام فرار کرد و به خانه یکی از همسایه ها رفت. صاحب خروس هم در خانه ی همسایه ها را میزد و دنبال خروسش میگشت. مردی که خروس در خانه اش بود ناگهان صدای در را شنید و چون حدس زد صاحب خروس باشد، آن را بلافاصله زیر عبایش پنهان کرد و در را باز کرد. تا مرد را دید که نشانی خروس را میگرفت سریع گفت: “به حضرت عباس قسم خروست به خانه ی من نیامده است.” ولی دم خروس که از گوشه عبای مرد بیرون زده بود بهترین شاهد بر دروغ بودن حرف آن مرد داشت. صاحب خروس هم نگاهی به مرد انداخت و گفت: “دم خروس را باور کنم یا قسم حضرت عباس را.